Van Melle

Snoepjes en koekjes van drie broers

Schuin tegenover zijn vaders bakkerij in Breskens begint Izaak van Melle in 1900 een suikerwarenfabriek. Hij houdt het handwerk al snel voor gezien en gaat machinaal snoep maken. Ook Belgische suikerballetjes rollen uit zijn machines. Die zijn in de winkel van zijn vader razend populair.  

Samen met zijn broers start hij in 1912 de NV ‘Van Melle’s fabriek van Suikerwerken’. Vanaf het begin exporteren ze al een groot deel van hun snoep naar ver gelegen bestemmingen. In het buitenland zijn ze bekend als ‘Van Melle’s Confectionary Works’. Ze verpakken de snoepjes in rijk bedrukte bussen en blikken met daarop hun bedrijfslogo, een arend.  

Beide directeuren, Izaak en Pierre van Melle, trekken hun broer Machiel aan om de productie van wafels en biscuits op zich te nemen. Zijn specialiteit is het Mariakaakje. Tegenwoordig gewoon een droog en enigszins saai biscuitje, maar destijds een heerlijk koekje.

Buitenlandse recepten

Bij de ontwikkeling van nieuwe snoepjes laten ze zich graag inspireren door recepten van buiten de landsgrenzen. In Engeland ontdekken Izaak en Pierre in 1926 een smaakvolle zoete lekkernij: de toffee. Eenmaal thuis gaan de Van Melles zelf aan de slag. Ze maken vanille- , drop- en advocaattoffees en witte zure ijsbeertjes. De toffees komen afzonderlijk verpakt in vetvrije papiertjes uit de machines. Het snoep vindt zijn weg naar alle uithoeken van de wereld. Van Melle doet dan al ruim 100 havens in de wereld aan, waaronder in Nederlands-Indië, Zuid-Afrika, Zanzibar, Noord-Afrika, Griekenland en Klein-Azië.

In 1932 kopen de broers Van Melle in Krakau (Polen) de rechten om een zachte vruchtencaramel én een pepermuntcaramel met een dragee-laagje te mogen produceren. Uit deze kauwbonbons ontstaan later de beroemde Fruittella en Mentos. Het assortiment van Van Melle bestaat dan inmiddels uit zo’n  90 soorten biscuits, 50 soorten wafels en 176 soorten drops (zuurtjes).

Eigen vliegtuig

Met afzetmarkten tot ver over de landsgrenzen heb je natuurlijk ook degelijk vervoer nodig. In 1935 kopen ze als eerste Nederlandse onderneming een speciaal bedrijfsvliegtuig, de 'Dubbele Arend' genoemd. Ook klanten kunnen er een rondvlucht in maken, zij moeten hiervoor wel eerst de bonnen uit de snoepblikken sparen.

Naar Rotterdam

In de oorlogsjaren stagneert de productie. Een bombardement aan het eind van de oorlog legt de fabriek ook nog eens in puin. Ze besluiten naar Rotterdam te verhuizen en openen daar in 1950 een nieuwe suikerwarenfabriek.
Het assortiment is inmiddels veel te uitgebreid en om kosten te besparen wordt er flink in gesneden.   
Vanaf de jaren zestig neemt het succes van de rollen Fruitella en Mentos een enorme vlucht. Internationale afzetmarkten worden nog belangrijker, meer dan driekwart van al het snoep exporteren ze. Om ook in Italië de Van Melle snoepjes aan de man te brengen gaan ze samenwerken met de Italiaanse snoepfabrikant Perfetti.

Zoete Inval

Het bedrijf blijft groeien. Omdat er in Rotterdam is niet voldoende ruimte is om uit te breiden verhuist het bedrijf in 1984 naar Breda. Er werken dan zo’n 650 mensen. In de jaren daarna breidt Van Melle het assortiment verder uit door de overname van Gebr. Verduijn, Look-O-Look en Peco. Izaak van Melle, inmiddels de derde generatie, gaat in de jaren negentig als een van de eerste Nederlandse bedrijven bewust ‘duurzaam’ produceren. De fabriek in Breda gaat over op groene stroom, krijgt zonnepanelen op het dak en scheidt afval.

Wereldwijd is Mentos ondertussen een veel gegeten snoepje, ze noemen het graag de Coca-Cola onder de snoepjes. Dat is de reden dat Perfetti in 2001 Van Melle overneemt. Niet iedereen in de familie Van Melle is daar blij mee. Volgens Izaak heeft hij weinig keus. Of vrijwillig verkopen aan Perfetti waar ze al mee samenwerken of slachtoffer worden van een vijandige overname.

De fabriek in Breda blijft draaien maar krijgt een nieuwe naam op de gevel: Perfetti Van Melle. De zoete snoepgeur is nog dagelijks te ruiken rondom Zoete Inval 20.